Beni acı bir gülümse ile
Elmacık kemiğimden perşembe
Pazarlarına kadar sürükleyip
Yüzüstü taki elmacıklarıma
Bırakan neydi bir gurbet sayfasında

Balkanların soğuk havalardan
Nasibini aldığı günleri geride
Gençliğimizde bırakalı
Ve sensiz elbette
Bir hayli oldu

Bir hayli oldu
Ben ki solumadım ormanında
Ne bir nefes aşk
Ne bir vahşi çınlama elbette
Adın kulaklarımda.

Ama
Gömülmeme bile yetmez toprağın.
Hiçbir canavarın yemez
Çünkü bilirim beni.
Ağaçların kök salmaz kalbime
Aşk bu bedende
Çürümeyecek kadar diri.