24 Ocak 2018 Çarşamba

#endOfFile

Farkedince kahrolduğum, yeri gelince kendimi kandırdığım ama yetti diyip geleceğe, geleceğimize emin adımlar atmak için, uyandığım düşlerimin arasında, gayet realist bir eda ile,  ilk kez  sordum bu soruyu kendime;

Tarih neden bana tekerrür ediyor?

Denenmişliklerim, acılarım ve tecrübelerim arasında, durduramıyorum kendimi , ben bununla sınandım yetmedi mi çektiğim çile , demekten.

Yetmemiş.

Kriz yönetimi biliyoruz ama ya aklımız sağlıklı çözümler üretemiyor ya da kalbimiz anlamak istemiyor. Kıpkırmızı gözlerim öfkeyle karışık gözyaşı damlatıyor, kompleks duygular hadsafhada yaşanırken, kulağımda zurnalar çalıyor ve sakin kalmaya çalışıyorum.

Kaç insan için, hem sevginizi her zerrinizde hissedip hem öfkeden kuduz köpek gibi saldıracak yer aradığınızı düşünün, peki ya hem en büyük umut kaynağınız hem de en büyük hayal kırıklığınız aynı insan olursa?

Ne yazık ki, dosyanın sonuna, uçar adımlarla yaklaşıyorum.