15 Aralık 2015 Salı

Kış Bahsi

Rica ederek bir bahsi kapatmaktan,
Çok daha fazlasıdır kışın
Kalın kazaklara aldırmadan
Uzaklıklara takılmadan
Bize
Bir nefes verecek ümidiyle
Kiracımıza neşe,
-Hani yeni yerleşmiş ya,
Ölmesin diye gönülde bir insan
Baharı beklemek olsa gerek,
Kiracıyı sevmek.

Sorgusuz sualsiz
Kimsesiz ve emir kipinden ırak
Yalın elleri üşüyen adamın
Çatlak dudaklarına bir merhem
Bir nefes şifasını arar gibi
Gözbebekleri ayazdan yaşlı
Biliriz, titremektedir
Kış vurgunu olan.

Su götürmez, kaldırmaz
Ve bi işe yaramaz gerçekliğimiz
Aklımızı esir almış belki
Bunu bile en iyi
Sigarasını yakamayan adam
Kabul eder ama ümitkâr olmak
Bizi donmağa teslim ve müstesna
Sevgimiz, ateşimizden
Elmacık kemiklerimize yankı yapar.

Kış biter ve bahar gelince
Görürüz ki,
Şifacısının gözlerinin içinde
Çatlak dudaklı kiracımızın
Eriyip yiten
Kardan adamdan fazla
Bir hükmü olmamıştır,
Kış boyunca.


10 Aralık 2015 Perşembe

Bir ummana daldım ki,
Mahremi belli eder saçları
Köprücüklerine erişir ve
O yetişir kalbinden kalbime.
Tutarsa ellerimden
Bilirim
Beynimde dalgalı bir gece
Şiddetle sarsmak için beni
Tepeden tırnağa
Seferberlik ilan edilmiştir.
Düşmem için
Geceyi ayıklar akbabalar.
Tüm kaynaklar
Hâdimdir hezimetime.
Ay tanıklık etmemek için
Yüzünü döner yeryüzüne.
Ama o da bilir
Nice darbelere göğüs germiştir
Cılız gösteren bedenim.
Daldım
Ama ölmedim,
Ne kadar derin olsa da
Boğmaz beni suları
Bilirim.