3 Temmuz 2016 Pazar

Bir nefes daha yaşamaya meyyal
Kılınmak için yalvarıyor geceye
Oysa farkında düzensizliğinin
Hiç olmadığı kadar
Yakıştığına kendine.

Yüreğinde bin kıymık,
Ellerinde kan,
Bilmem bu hangi rüyadan?
Düşmüş, düşsüz gececek
Bir gecenin ardına,
Lakin besbelli,
Geçmeyecek sanrısı
Geceleyin duyduğu yankılardan.

Engerek çatallıyor şairin hancerini
Bilmem kaçıncı kez kapandı
Dediği yaradan ıstırıyor onu
Gece büyüdüğüne iman ettiği fidanın
Gölgesinde cahilliği aşikar olunca
Farkediyor ilmik atmayı bilmediğini
Ve boynu nefreti karşısında
Kıldan ince ama dirayetli
Kopmuyor ip, yıkılmıyor 
Büyündüğüne iman
Ettiği fidan.

Oysa bayram cömertliğiyle yaklaşırken
Yakışmıyor üstüne bu olgunluk
Köprücükleri belli olan omzunda
Kimsenin yaslanmasına yok tahammülü
Büyüyor ve çok öfkeli
Ve bi hayli üzgün
Kendine yakıştıramadığı
Yalnızlıktan.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder